مجید شریف، قهرمان کشوری ووشو و کنگ‌فو است

رامبد حسینی‌وند| معمولا بیشتر نوجوانانی که به‌صورت حرفه‌ای وارد یکی از رشته‌های ورزشی می‌شوند، یا پس از اندکی تجربه آن را به کناری می‌گذارند یا آن‌قدر شیفته‌اش می‌شوند که تمام زندگی‌شان تحت تأثیر آن قرار می‌گیرد. برخی از این ورزش‌ها ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که باعث می‌شود فرد روز و شب خود را وقف آن ورزش کند که معمولا در این شرایط از مسائل بسیار مهمی مثل درس غافل می‌ماند. 

اما مجید شریف، جوان ورزشکار محله رسالت مشهد با وجود اینکه از نوجوانی وارد عرصه ورزش شده و افتخارات بسیاری هم در رشته‌های ورزشی به‌دست آورده، لحظه‌ای ضرورت درس‌خواندن را از یاد نبرده است. او که در رشته‌های ووشو، کونگ‌فو و کیک‌بوکسینگ فعالیت می‌کند، هم‌زمان برای قبولی در کنکور می‌کوشد و برای گذران زندگی سر کار هم می‌رود.

مطلب مرتبط شاگردان فاطمه دُرهی ملی پوشان تکواندو هستند

تا وقتی هستم، شاگرد استادم هستم

مجید شریف متولد ۱۳۷۳ است. او که حدود هفت‌سال است که ورزش‌های رزمی را به‌صورت حرفه‌ای شروع کرده، درباره شروع فعالیت ورزشی‌اش می‌گوید: از کودکی همیشه به رشته‌های رزمی علاقه‌مند بودم؛ به‌گونه‌ای که تمام تصاویر و فیلم‌های رزمی شیفته‌ام می‌کرد. در تمام آن سال‌ها فقط منتظر یک فرصت برای نزدیکی بیشتر به علاقه‌ام بودم تااینکه بالاخره این فرصت فراهم شد.

رزمی‌کار جوان محله رسالت که بسیار قدرشناس است، درباره مهم‌ترین مشوقش می‌گوید: تا وقتی هستم، شاگرد استادم هستم. از همان سال ۸۴ تا امروز، اولین و آخرین و بهترین مربی‌ام، استاد نژادحسینی بودند که همیشه همراهی‌ام کردند، به‌گونه‌ای که همه موفقیت‌هایم را به ایشان مدیونم.

از همان سال ۸۴ تا امروز، اولین و آخرین و بهترین مربی‌ام، استاد نژادحسینی بودند

هر چیزی سر جای خودش! 

مجید، نمونه یک انسان خودساخته است، او عنوان می‌کند: همه‌چیز باید سر جای خودش باشد، درس، ورزش و کار؛ نباید این چند مسئله را یکی دانست. من‌‌ همان‌طور که برای درس و ووشو –که بیشتر از دیگر رشته‌های رزمی به آن مشغولم- وقت می‌گذارم، برای کار هم تلاش می‌کنم.

او البته سختی‌های مسیری را نیز که تا امروز پیموده یادآور می‌شود: طبیعی است که هر کاری سختی‌های خاص خود را دارد، به‌ویژه اگر بخواهی چندکار را با هم انجام بدهی. باوجودی که در این سال‌ها برای ادامه ورزش ووشو با سختی‌های بسیاری رو‌به‌رو بوده‌ام، الان که به پشت سر نگاه می‌کنم، می‌بینم نمی‌شود به آن‌ها سختی گفت.

هیچ‌کس باورش نمی‌شد

مجید شریف درباره افتخارات و قهرمانی‌هایش می‌گوید: در این هفت‌سال، پنج قهرمانی استانی ووشو، سه قهرمانی کشوری ووشوو ۶ قهرمانی کشوری کونگ‌فو به‌دست آورده‌ام، همچنین یک بار در پاکستان قهرمانی کونگ‌فو آسیا را کسب کردم.

او که مهم‌ترین حریف زندگی‌اش را حریف پاکستانی خود در رقابت‌های آسیایی می‌داند، بیان می‌کند: سخت‌ترین و شیرین‌ترین مسابقه من، مبارزه با حریف پاکستانی در فینال این بازی‌ها بود. وقتی نشان طلا را به گردنم انداختند، باورش برایم خیلی سخت بود که قهرمان آسیا شده‌ام. بعد هم که به ایران بازگشتم، با استقبال فراوان دوستان و هم‌محله‌ای‌هایم روبه‌رو شدم. نه خانواده و نه دوستانم باورشان نمی‌شد که من توانسته‌ام چنین مدالی را به‌دست آورم.

انسان‌های مغرور همه‌چیز را با هم قاطی می‌کنند

ورزشکار جوان هم‌محله‌ای ما اخلاق را مهم‌ترین رکن ورزش می‌داند، او می‌گوید: بااینکه به اصول کونگ‌فو و ووشو مسلط بوده‌ام، هیچ‌وقت به کسی زور نگفتم. کسانی که رزمی‌کار هستند، نباید از رشته ورزشی خود در راه آزار دیگران استفاده کنند. به نظر من کسانی که زور می‌گویند، انسان‌های مغروری هستند که همه‌چیز را با هم قاطی می‌کنند.

شریف که بسیاری از دوستان و هم‌محله‌ای‌هایش را به رشته ووشو دعوت کرده، ادامه می‌دهد: خیلی‌ها با تشویق‌های من به این رشته علاقه‌مند شدند؛ اما خیلی‌هایشان هم بعد از سه یا چهار جلسه تجربه و دیدن سختی‌های این ورزش، از آمدن به باشگاه منصرف شدند.

رزمی‌کار جوان محله رسالت از آرزو و برنامه آینده‌اش هم برای ما می‌گوید: رشته من در دبیرستان علوم تجربی بود. الان که دبیرستان را تمام کرده‌ام، برای کنکور درس می‌خوانم و امیدوارم بتوانم در رشته پزشکی قبول شوم. او که قصد دارد در هر شرایطی ووشو را تا مربیگری ادامه دهد، عنوان می‌کند: به پزشکی بسیار علاقه‌مند هستم و می‌خواهم در دانشگاه در این رشته ادامه تحصیل دهم. دوست دارم در آینده یک پزشک ووشوکار بشوم!

*این گزارش یکشنبه، ۷ آبان ۹۱ در شماره ۲۷ شهرآرامحله منطقه ۳ چاپ شده است.